Ik ben een geboren dierenvriend. Al van zolang in me kan herinneren werd ik omringt door dieren. Je hebt honden/katten/konijnen mensen,.. Ik kon nooit een keuze maken, ik hou van alle dieren. Een groot hart voor dieren maar ook voor mensen. na mijn eerste stage in een woonzorgcentrum wist ik wat ik ging doen in mijn leven. Ik verloor dan ook snel mijn hart voor personen met dementie en wou hierin meer kunnen betekenen dan enkel een goede zorg bieden. Daarom ging ik verder als ergotherapeut. Zinvolle dagbesteding aanbieden, bewoners zo lang mogelijk zelfstandig laten zijn was een echte passie. Ik vond nog meer uitdagingen in mijn job als referentie persoon dementie. Contact maken en onderhouden met bewoners met dementie is voor mij het belangrijkste aspect. Uit ervaring blijkt dan ook dat dieren hierbij een positieve rol spelen.Voor ouderen kunnen onze dieren gunstig werken bij gevoelens van eenzaamheid en de communicatie bevorderen. Het ontbreken van een oordeel en de onvoorwaardelijke genegenheid bij dieren zorgt er vaak voor dat mensen hun verdedigingsmechanismen loslaten. Wij vinden ook dat dieren belangrijk zijn bij de opvoeding van kinderen. Het dier is geen doel op zichzelf maar een hulpmiddel om te leren begrijpen. Kinderen ontdekken dieren en aan het dier kunnen zij zichzelf leren ontdekken. Tal van zintuigelijke en gevoelsmatige indrukken spelen daarbij een rol.